דאס הייליג ארט וואו עס ליגט דער קדוש וטהור מרן רבינו בעל מנוחת אשר זצ"ל איז לאנגע יארן געווען א תל תלפיות, אידן פון אומעטום זענען געקומען אויסגיסן דאס הארץ און זיך אנשעפן מיט השפעות.
ליידער איז אריבער די שווערע צווייטע וועלט-קריג, וואס האט אויסגעריסן אידישע שטעט איבער גאנץ אייראפע, און פארוואנדלט שפרודלדיגע שטעט און וויסטעניש.
די הייליגע בית החיים וואס האט אזויפיל משפיע געווען פאר אידן פאר לאנגע צענדליגע יארן, איז מיטאמאל געווארן פוסט, שימל מיט גרינס האט אנגעהויבן באדעקן די בית החיים אין אנגעלייגטע שיכטן.
באזונדער איז דאס בעלות אויפן שטח אריבער צו נעאלאגישע הענט, וואס זיי האבן דאס ווייטער פארקויפט פאר נישט-אידישע הענט, מיט א ביטע אז מ'זאל אריינלאזן אידן אינעם ביה"ח.
די אידן וועמען ס'איז שוין יא געלונגען זיך צו אריבערכאפן צום הייליגן ציון געדענקען נאך גאנץ גוט ווי מ'האט געזאלט אריבערגיין די היים פון א שיקסע מיט א בילעדיגע הינטל. עס פארשטייט זיך אליין אז דאס האט שטארק פארשווערט אידן פון קענען אנקומען צום מקום המסוגל לישועות ולרפואות.
ס'איז אוממעגליך זיך צו פארשטעלן די שווערע צושטאנד אין וואס די אייניקלעך האבן אפגעפינען די ביה"ח נאכן זיין לאנגע יארן פארלאזט. די אוהל איינגעפאלן כמעט אינגאנצן, מצבות זענען געליגן אויסגעלייגט אויפן ערד אויף הפקר, עס איז נישט געווען קיין שום מהלך וויאזוי זיך צו באשיצן דארט פון רעגן און קעלט.

מיט ארום 20 יאר צוריק האבן זיך די אייניקלעך פון מרן רבינו אריינגעווארפן אין די לענג און ברייט צו קענען איבערמאכן די גאנצע בית החיים. מ’האט אפגעקויפט דערנעבנדיגע שטחים, און איבערגעמאכט די גאנצע גדר ארום די בית החיים צו באשיצן פון בייזע רוחות.
ביים איבערנעמען די ביה”ח האט מען אנגעהויבן אוועקשטעלן די מצבות און אויספלאסטערן די וועגן, מיט א דערהויבנקייט איז מען אריין צום הייליגן אוהל מקום מנוחת קדשו פון מרן רבינו זצוק”ל, און ווען מ’האט זיך דערזען אז דער אהל הקדוש האלט אט ביים צוזאמפאל, האט מען בליץ-שנעל איבערגעבויט דעם גאנצן אהל פראכטפול און שטארק, אין בלויז 3 חדשים צייט, מיט די הילף פון עטליכע נדיבי לב, כדי די פילע טויזנטער אידן זאלן זיך קענען משתטח זיין און אויסבעטן אלעס גוטס.
באזונדער האט זיך פארלאנגט צו ארבעטן מיט דמים תרתי משמע, צו קענען אויסקויפן די אריינגאנג צום ביה”ח פון די נישט-אידישע פירערשאפט, כדי צו פארגרינגערן די וועג אריין צום הייליגן ציון. נאך אזויפיל יארן האט מען ענדליך דערלעבט די מינוטן, פילע אידן קענען קומען אויפן ציון הקדוש און דאוונען בכוונה אומגעשטערט פון די אלע שוועריקייטן וואס האט געפלאגט די שטח הביה”ח.